Marszałka Dworu (12)

Dionizy Romanowicz, pisarz Wielkiego Księstwa Litewskiego, właściciel dworu w Strzyżewie w latach 1697-1701. Jego zadanie polegało na stosownym i odpowiednim wyrażaniu w słowach uchwał i postanowień w sprawach publicznych.

Dorota z Nieborowa, żona Sebastiana Łayszczewskiego, właściciela Strzyżewa w drugiej połowie XVII wieku. Jej rodzina spowinowacona była z Kochanowskimi ( tymi od Jana Kochanowskiego, autora Fraszek i Trenów).

Józef Zembrzuski, cześnik, a następnie podsędek sochaczewski. Syn Heleny i Karola Zembrzuskich, właścicieli Strzyżewa w XVIII wieku. Strzyżew otrzymał w spadku po rodzicach

Adam Lasocki z Brochowa, właściciel dworu w Strzyżewie w latach 1842-1855. Adam Lasocki był jednym z bardziej majętnych właścicieli dóbr strzyżewickich. Jego żona, Kunegunda, była skoligacona ze Skarbkami, a jej rodzoną siostrą była Barbara Wodzińska, babka po kądzieli Marii, miłości Fryderyka Chopina.

Helena i Karol Zembrzuscy, właściciele Strzyżewa w latach 1711-1729. Karol piastował urząd pisarza ziemi sochaczewskiej

Paweł ze Strzyżewa, pierwszy odnotowany w XVI-wiecznych zapisach właściciel włości strzyżewskich. Cześnik sochaczewski, fundator kaplicy parafialnej przy kościele w Sochaczewie

Anna i Maciej Łayszczewscy, najemcy Strzyżewa w XVII wieku.

Barbara Duninówna, pierwsza żona Mikołaja Łayszczewskiego, podstarościego, sędziego, a następnie kasztelana sochaczewskiego. Małżonkowie byli właścicielami dworu w Strzyżewie w XVII wieku. Nagrobek Barbary Duninówny znajduje się w kolegiacie łowickiej.

Jean Garvie, żona Petera Garvie, Szkota, współzałożyciela Towarzystwa Akcyjnego Zakładów Żyrardowskich, spółki powstałej w 1885 roku. Państwo Garvie byli właścicielami dworu w Strzyżewie na przełomie XIX i XX wieku.

Marianna Hennenberg, właścicielka Strzyżewa w latach 1833-1842

Jakub Zembrzuski, łowczy sochaczewski, właściciel dworu w Strzyżewie na przełomie XVIII i XIX wieku. Brat Edwarda, uczestnika konfederacji barskiej, który poległ w bitwie pod Dobrzyniem 19 stycznia 1771 roku.